kierowca-jest-w-podrozy-sluzbowej, Logistyka, Transport

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
W
SZYSTKO
O
DIETACH
ZWIĄZANYCH
Z
PODRÓŻAMI
SŁUŻBOWYMI
KIEROWCÓW
Kierowca
jest
w podróży służbowej
Diety należne są pracownikom w przypadku, gdy wykonują pracę poza miejscem wskazanym
w umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy. Zgodnie z obecną linią orzecznictwa
Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w przypadku pracowników należy odróżnić
miejsce pracy od miejsca wykonywania poszczególnych czynności, wchodzących w skład danego
rodzaju pracy. Miejsce wykonywania obowiązków pracowniczych może pokrywać się z miejscem
pracy, jak również może być usytuowane poza nim. Sytuacja taka dotyczy tych pracowników, którzy
wykonują pracę związaną z przemieszczaniem się w przestrzeni, jak np. kierowcy.
znajduje zastosowania art. 775 § 1
K. p. nie oznacza, że kierowca taki
- z uwagi na rodzaj świadczonej
pracy i jej uciążliwość - nie powi-
nien być godziwie wynagradzany.
Do kosztów, jakie ponosi praco-
dawca w związku z wykonywa-
niem przez pracownika transportu
międzynarodowego, należy nie
tylko wynagrodzenie kierowcy, lecz
także inne świadczenia dodatkowe,
które wypłaca pracodawca z tytułu
wykonywania takiej pracy (posiłki
regenerujące, dodatki etc.).
Co prawda Sąd Najwyższy uznał,
że kierowcy w transporcie mię-
dzynarodowym nie znajdują się
w podróży służbowej z uwagi na to,
że nie wykonują oni zadania służ-
bowego, lecz swoją zwykłą pracę,
ustaloną w umowie o pracę, jed-
nak warto zwrócić również uwagę,
że w najnowszym orzecznictwie
istnieje też pogląd odmienny.
W wyroku Najwyższego Sądu
Administracyjnego z 7 paździer-
nika 2009 r., sygn. akt II FSK 757/08
dotyczącym opodatkowania diet
kierowców, sąd uznał, że kierowcy
nie mogą być traktowani inaczej
niż pracownicy, którzy odbywają
podróże służbowe. Diety, które
otrzymują, powinny być zwolnione
z podatku dochodowego od osób
fizycznych.
Podróż nie
incydentalna
Oznacza to, że charakter i rodzaj
pracy wykonywanej przez pracow-
nika determinuje niejednokrotnie,
iż stałym miejscem pracy pracow-
nika może być np. więcej niż jedna
miejscowość lub określona trasa.
Świadczenie pracy w miejscowo-
ści, w której znajduje się siedziba
pracodawcy, lub w stałym miejscu
pracy pracownika, nie jest podróżą
służbową w rozumieniu przepi-
sów Kodeksu pracy, a tym samym
nie rodzi obowiązku płacenia przez
pracodawcę diet.
W przypadku praktyki kierowców
w transporcie międzynarodowym
należności z tytułu diet były przed-
miotem uchwały w składzie sied-
miu sędziów Sądu Najwyższego
z 19 listopada 2008 r. (sygn. akt
II PZP 11/08). W myśl tej uchwały
„Kierowca transportu międzyna-
rodowego odbywający podróże
w ramach wykonywania umówio-
nej pracy i na określonym w umowie
obszarze jako miejsce świadczenia
pracy nie jest w podróży służbowej
w rozumieniu art. 775 § 1 K. p.”
Odnosząc się do pojęcia podróży
służbowej, Sąd Najwyższy wskazał,
iż „pracownicy mobilni są grupą
osób pracujących w warunkach sta-
łego przemieszczania się (podróży).
Podróż nie stanowi u nich zjawiska
wyjątkowego, lecz jest normalnym
wykonywaniem obowiązków pra-
cowniczych. Tym bardziej możliwe
i zarazem konieczne jest odmienne
potraktowanie tej grupy pracują-
cych z punktu widzenia art. 775
§ 1 K. p. Z przepisu tego wynika
bowiem wprost, że podróż służ-
bowa ma charakter incydentalny”.
Pracownicy mobilni (np. kierowcy
w transporcie międzynarodo-
wym) nie wykonują incydentalnie
zadania związanego z oddelego-
waniem poza miejsce pracy, lecz
charakter ich pracy wymusza nie-
ustanne przebywanie w trasie. Nie
ma więc do nich zastosowania art.
775 § 1 K. p. dotyczący podróży
służbowej. Sąd Najwyższy pod-
kreślił jednak, iż to, że do kierowcy
transportu międzynarodowego nie
A jednak
podróż służbowa
Firma X zwróciła się do Urzędu
Skarbowego w O. z prośbą o udzie-
lenie interpretacji co do obowią-
zujących przepisów i udzielenie
odpowiedzi, czy pracownikom
zatrudnionym na stanowisku kie-
rowcy należą się diety z tytułu
podróży służbowej i czy ich wartość
jest kosztem uzyskania przychodów,
a dla pracowników - kierowców, czy
te przychody są wolne od podatku
dochodowego. Podatnik twier-
dził, że wydatki takie będziemógł
odliczyć od kosztów uzyskania
Przewoźnicy mogą być spokojni. Oto najnowsze stanowisko WSA:
„zatrudnieni kierowcy odbywają
podróże służbowe
i dlatego z tytułu
odbytych wyjazdów służbowych przysługują im diety i inne należności z
tytułu tych podróży na obszarze kraju lub poza jego granicami”.
22
Truck
&
Business Polska
Zarządzanie
F
INANSE
SPOSÓB OBLICZANIA DIETY
1. za każdą dobę podróży przysługuje dieta w pełnej
wysokości;
2. za niepełną dobę podróży:
a. do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety,
b. ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety,
c. ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.
Wysokość diety zależy też od tego, czy pracownik ma za-
pewnione częściowe wyżywienie. Wysokość diety ustalana
jest w następujących częściach:
➧ śniadanie – 15 proc. diety;
➧ obiad – 30 proc. diety;
➧ kolacja – 30 proc. diety;
➧ inne wydatki – 25 proc. diety.
przychodów, gdyż wydatki te
zostaną poniesione w celu osią-
gnięcia przychodów, oraz że będą
one objęte zwolnienia od podatku
dochodowego od osób fizycznych
do wysokości określonej w odręb-
nych przepisach.
Naczelnik Urzędu Skarbowego
w O., postanowieniem na podsta-
wie art. 14a ustawy z 29.08.1997 r.
Ordynacja Podatkowa, uznał stano-
wisko podatnika za nieprawidłowe.
Rozpoznając zażalenie na powyż-
sze postanowienie Dyrektor Izby
Skarbowej w P. zmienił zaskarżone
postanowienie w ten sposób, że
uznał stanowisko wnioskodawcy
za nieprawidłowe w części doty-
czącej zastosowania zwolnienia
z opodatkowania podatkiem
dochodowym wypłacanych pra-
cownikom diet z tytułu podróży
służbowych i uznał stanowisko
wnioskodawcy za prawidłowe
w części dotyczącej możliwości
zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów w prowadzonej dzia-
łalności gospodarczej wypłacanych
pracownikom (kierowcom) kwot
w związku z odbywanymi przez
nich wyjazdami. Przewoźnik nie
zgodził się z przedstawioną tezą
i w skardze do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego wniósł o uchy-
lenie zaskarżonej decyzji w części,
w jakiej uznaje ona stanowisko
wnioskodawcy za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu zarzucił on błędne
założenie, że kierowcom z tytułu
odbywania podróży służbowych
nie należą się diety do wysokości
określonej w odrębnych przepisach,
naruszenie art. 775 kodeksu pracy
przez błędną jego wykładnię pole-
gającą na przyjęciu, że pracownicy
zatrudnieni jako kierowcy wykonu-
jący poza siedzibą przedsiębior-
stwa usługi, nie odbywają podróży
służbowych, a tym samym wypła-
canych z tego tytułu należności nie
należy traktować jako diet z tytułu
odbywania podróży służbowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny
uznał skargę za zasadną i uchylił
zaskarżoną decyzję. W uzasadnie-
niu wyroku podkreślił, że istota
sporu między organem podatko-
wym a podatnikiem sprowadza
się do odpowiedzi na pytanie, czy
wydatki pracodawcy poniesione
na diety podlegają zwolnieniu
od podatku dochodowego.
Sąd zauważył, że warunkiem nie-
zbędnym do skorzystania z tego
zwolnienia jest odbycie przez
pracownika podróży służbowej,
której definicję można wywieść
z treści art. 775 § 1 ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy.
Stanowi on, że pracownikowi
wykonującemu na polecenie pra-
codawcy zadanie służbowe poza
miejscowością, w której znajduje
się siedziba pracodawcy lub poza
stałym miejscem pracy, przysługują
należności na pokrycie kosztów
związanych z podróżą służbową.
Zdaniem sądu miejscem wykony-
wania pracy przez zatrudnionych
pracowników (kierowców) jest sie-
dziba firmy. Pracownicy wykonują
pracę polegającą na stałych wyjaz-
Czas pobytu pracownika poza granicami kraju
liczy się w zależ-
ności od rodzaju środka transportu. W transporcie drogowym liczy się
od chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze za granicę.
dach krajowych i zagranicznych.
W związku z tym należy stwierdzić,
że zatrudnieni kierowcy odbywają
podróże służbowe i dlatego z tytułu
odbytych wyjazdów służbowych
przysługują im diety i inne należno-
ści z tytułu tych podróży na obsza-
rze kraju lub poza jego granicami.
Należności te korzystają ze zwolnie-
nia od podatku dochodowego.
Warto zatem przypomnieć zasady,
które powinny być brane pod
uwagę podczas ustalania należno-
ści z tytułu podróży służbowych.
W transporcie drogowym liczy się
od chwili przekroczenia granicy pol-
skiej w drodze za granicę do chwili
przekroczenia granicy polskiej
w drodze powrotnej do kraju.
Wysokość diety za dobę podróży
w poszczególnych państwach jest
określona w tabeli znajdującej się
w tym artykule i przysługuje ona
w wysokości obowiązującej dla
docelowego państwa podróży.
W przypadku, gdy pracownik
otrzymuje za granicą ekwiwalent
pieniężny na wyżywienie, dieta nie
przysługuje. Jeżeli ekwiwalent jest
niższy od diety, pracownikowi przy-
sługuje wyrównanie do wysokości
należnej diety. Pracownikowi, który
otrzymuje za granicą bezpłatne,
całodzienne wyżywienie lub gdy
wyżywienie opłacone jest w cenie
karty okrętowej (promowej), przy-
sługuje 25 proc. diety.
Wysokość
należności
Z tytułu podróży odbywanej w ter-
minie i do kraju określonego przez
pracodawcę, pracownikowi przy-
sługują następujące świadczenia:
• diety (rozumiane jako rekom-
pensata za podwyższone koszty
utrzymania związane z podróżą,
w tym koszty wyżywienia);
• zwrot kosztów przejazdów
i dojazdów, noclegów oraz
innych wydatków, określonych
przez pracodawcę odpowiednio
do uzasadnionych potrzeb.
Czas pobytu pracownika poza gra-
nicami kraju liczy się w zależności
od rodzaju środka transportu.
Choroba
W przypadku choroby powstałej
podczas podróży, pracownikowi
przysługuje zwrot udokumento-
wanych kosztów leczenia za granicą
oraz leków, a za każdy dzień (dobę)
pobytu w szpitalu lub innym zakła-
dzie leczniczym za granicą pracow-
nikowi przysługuje 25 proc. diety.
Miejscem wykonywania pracy przez zatrudnionych
pracowników (kierowców) jest siedziba
fi
rmy.
Truck
&
Business Polska
23
Warto jednak pamiętać, że nie
podlegają zwrotowi koszty leków,
których nabycie za granicą nie było
konieczne, koszty zabiegów chirur-
gii plastycznej i zabiegów kosme-
tycznych oraz nabycia protez orto-
pedycznych, dentystycznych czy
zakupu okularów. W razie zgonu
pracownika za granicą pracodawca
pokrywa koszty transportu zwłok
do kraju.
WYSOKOŚĆ LIMITÓW W NALEŻNOŚCIACH ZA PODRÓŻE SŁUŻBOWE
55
Laos
USD
47
70
56
Liban
USD
49
120
57
Libia
EUR
39
80
Lp.
PAŃSTWO
58
Liechtenstein
jak w Szwajcarii
59
Litwa
EUR
33
80
60
Luksemburg
jak w Belgii
61
Łotwa
EUR
48
110
1
2
3
4
5
62
Macedonia
EUR
33
70
1
Afganistan
USD
41
100
63
Malezja
USD
42
110
2
Albania
EUR
36
90
64
Malta
EUR
42
140
3
Algieria
EUR
42
100
Nocleg
65
Maroko
EUR
36
80
4
Andora
jak w Hiszpanii
66
Meksyk
USD
40
80
5
Angola
USD
51
150
67
Mołdowa
USD
45
90
6
Arabia Saudyjska
USD
46
110
Jeżeli pracownik korzysta z hotelu,
to za nocleg przysługuje zwrot
kosztów w wysokości stwier-
dzonej rachunkiem hotelowym,
w granicach ustalonego na ten cel
limitu określonego w załączniku
do rozporządzenia. W razie nie-
przedłożenia rachunku za nocleg,
pracownikowi przysługuje ryczałt
w wysokości 25 proc. limitu okre-
ślonego w tabeli w tym artykule.
W uzasadnionych przypadkach
pracodawca może wyrazić zgodę
na zwrot kosztów za nocleg
w hotelu, stwierdzonych rachun-
kiem, w wysokości przekraczającej
ustalony limit. Nie ma to zastoso-
wania w przypadku, gdy pracownik
ma zapewniony bezpłatny nocleg.
68
Monako
jak we Francji
7
Argentyna
USD
47
100
69
Mongolia
USD
47
100
8
Armenia
USD
41
80
70
Niderlandy
EUR
42
120
9
Australia
AUD
87
190
71
Niemcy
EUR
42
103
10
Austria
EUR
45
100
72
Nigeria
USD
43
150
11
Azerbejdżan
USD
45
150
73
Norwegia
NOK
401 1 200
12
Bangladesz
USD
40
120
74
Nowa Zelandia
USD
43
150
13
Belgia
EUR
45
160
75
Pakistan
USD
40
100
14
Białoruś
USD
45
80
76
Panama
USD
42
100
15
Bośnia i Hercegowina
EUR
39
80
77
Peru
USD
43
110
16
Brazylia
USD
50
120
78
Portugalia
EUR
48
85
17
Bułgaria
EUR
36
80
Republika Południowej
Afryki
18
Chile
USD
42
80
79
USD
45
100
19
Chiny
USD
46
110
80
Rosja
USD
50
130
20
Chorwacja
EUR
36
100
81
Rumunia
EUR
36
70
21
Cypr
EUR
33
70
82
San Marino
jak we Włoszech
22
Czechy
EUR
33
80
83
Senegal
EUR
33
80
23
Dania
DKK
324
800
84
Serbia i Czarnogóra
EUR
36
62
24
Egipt
USD
49
110
85
Singapur
USD
45
125
25
Ekwador
USD
44
110
86
Słowacja
EUR
33
70
26
Estonia
EUR
39
90
87
Słowenia
EUR
36
80
Zasady
rozliczania
27
Etiopia
USD
49
95
Stany Zjednoczone Ameryki
(USA)
28
Finlandia
EUR
42
135
88
USD
46
160
29
Francja
EUR
45
120
Pracownik otrzymuje zaliczkę
w walucie obcej na niezbędne
koszty podróży i pobytu poza
granicami kraju, jednak za zgodą
pracownika zaliczka może być
wypłacona w walucie polskiej,
w wysokości stanowiącej równo-
wartość przysługującej zaliczki
w walucie obcej. Rozliczenie kosz-
tów podróży jest dokonywane
w walucie otrzymanej zaliczki,
w walucie wymienialnej albo
w walucie polskiej, w terminie 14
dni od dnia zakończenia podróży,
a do rozliczenia należy załączyć
dokumenty (rachunki) potwier-
dzające poszczególne wydatki.
Nie dotyczy to diet oraz wydatków
objętych ryczałtami. Jeżeli uzyska-
nie dokumentu (rachunku) nie
było możliwe, pracownik składa
pisemne oświadczenie o dokona-
nym wydatku i przyczynach braku
jego udokumentowania.
■ Marek Różycki
■ Fot. Fotolia
- w tym Nowy Jork i Waszyngton
200
30
Grecja
EUR
45
104
89
Syria
USD
42
75
31
Gruzja
USD
44
150
90
Szwajcaria
CHF
78
160
32
Hiszpania
EUR
48
120
1
200
33
Indie
USD
42
110
91
Szwecja
SEK
351
34
Indonezja
USD
42
110
92
Tadżykistan
USD
47
120
35
Irak
USD
60
120
93
Tajlandia
USD
42
110
36
Iran
EUR
39
95
94
Tanzania
USD
48
110
37
Irlandia
EUR
45
146
95
Tunezja
USD
45
100
38
Islandia
EUR
36
80
96
Turcja
EUR
33
80
39
Izrael
USD
49
120
97
Turkmenistan
USD
42
120
40
Japonia
JPY 6 90022 000
98
Ukraina
USD
48
100
41
Jemen
USD
41
110
99
Urugwaj
USD
48
80
42
Jordania
USD
38
70
100
Uzbekistan
USD
47
150
43
Kambodża
USD
42
100
101
Wenezuela
USD
39
120
44
Kanada
CAD
67
160
102
Węgry
EUR
33
70
45
Kazachstan
EUR
39
100
103
Wielka Brytania
GBP
32
140
46
Kenia
USD
41
90
104
Wietnam
USD
42
95
47
Kirgistan
USD
41
100
105
Włochy
EUR
42
105
48
Kolumbia
USD
41
80
106
Wybrzeże Kości Słoniowej
EUR
33
70
Kongo, Demokratyczna
Republika Konga
107
Zimbabwe
USD
42
120
49
USD
51
140
Zjednoczone Emiraty
Arabskie
108
USD
38
110
50
Korea Południowa
EUR
36
110
Koreańska Republika
Ludowo-Demokratyczna
Państwa inne niż wymien-
ione w Ip. 1-108
51
EUR
36
160
109
USD
42
120
PRZY PODRÓŻACH DO:
- Gibraltaru dieta i limit hotelowy jak w Wielkiej Brytanii,
- Hongkongu dieta wynosi 46 USD, a limit hotelowy 160 USD,
- Tajwanu dieta wynosi 45 USD, a limit hotelowy 100 USD.
52
Kostaryka
USD
38
100
53
Kuba
EUR
36
80
54
Kuwejt
EUR
39
180
24
Truck
&
Business Polska
  [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl