Kdeks Cywilny, kodeksy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dz.U.64.16.93
1971.11.04
zm.
Dz.U.71.27.252
1976.07.01
zm.
Dz.U.76.19.122
1982.04.06
zm.
Dz.U.82.11.81
1983.01.01
zm.
Dz.U.82.19.147
zm.
Dz.U.82.30.210
1985.01.01
zm.
Dz.U.84.45.242
1985.08.01
zm.
Dz.U.85.22.99
1989.02.01
zm.
Dz.U.89.3.11
1989.10.01
zm.wyn.z
Dz.U.89.33.175
1990.05.27
zm.
Dz.U.90.34.198
1990.10.01
zm.
Dz.U.90.55.321
1990.12.05
zm.
Dz.U.90.79.464
1992.01.01
zm.
Dz.U.91.107.464
1992.03.15
zm.
Dz.U.91.115.496
1993.03.16
zm.
Dz.U.93.17.78
1994.09.02
zm.
Dz.U.94.27.96
1994.11.12
zm.
Dz.U.94.105.509
1995.01.01
zm.
Dz.U.94.85.388
1995.10.20
zm.
Dz.U.95.83.417
1996.01.01
zm.wyn.z
Dz.U.95.141.692
1996.12.28
zm.
Dz.U.96.114.542
1997.01.04
zm.
Dz.U.96.139.646
1997.05.15
zm.
Dz.U.97.43.272
1997.12.23
zm.
Dz.U.96.139.646
1998.01.01
zm.
Dz.U.96.149.703
zm.
Dz.U.97.115.741
1998.01.03
zm.
Dz.U.97.117.751
1998.09.24
zm.
Dz.U.98.117.758
1999.01.01
zm.
Dz.U.98.106.668
1999.12.16
zm.
Dz.U.99.52.532
2000.07.01
zm.
Dz.U.00.22.271
2000.11.21
zm.
Dz.U.00.88.983
2000.12.09
zm.
Dz.U.00.74.855
zm.
Dz.U.00.74.857
2001.01.04
zm.
Dz.U.00.114.1191
2001.02.14
zm.wyn.z
Dz.U.01.11.91
2001.07.10
zm.
Dz.U.01.71.733
2001.12.18
zm.wyn.z
Dz.U.01.145.1638
2002.08.16
zm.
Dz.U.01.130.1450
2002.10.27
zm.
Dz.U.02.113.984
2003.01.01
zm.
Dz.U.02.141.1176
2003.04.24
zm.
Dz.U.03.49.408
zm.
Dz.U.03.60.535
2003.07.16
zm.
Dz.U.03.64.592
2003.09.25
zm.
Dz.U.03.49.408
2003.10.01
zm.
Dz.U.03.60.535
2004.01.01
zm.
Dz.U.03.124.1151
2004.05.01
zm.
Dz.U.04.91.870
zm.
Dz.U.04.96.959
2004.08.19
zm.
Dz.U.04.172.1804
2004.09.01
zm.
Dz.U.04.162.1692
2005.01.01
zm.
Dz.U.04.281.2783
2005.12.10
zm.
Dz.U.05.172.1438
2006.02.20
zm.
Dz.U.05.157.1316
Art. 1. (1) Kodeks niniejszy reguluje stosunki cywilnoprawne miħdzy osobami fizycznymi i
osobami prawnymi.
Art. 2. (2) (skreĻlony).
Art. 3. Ustawa nie ma mocy wstecznej, chyba Ňe to wynika z jej brzmienia lub celu.
Art. 4. (3) (skreĻlony).
Art. 5. (4) Nie moŇna czynię ze swego prawa uŇytku, ktry by byþ sprzeczny ze spoþeczno-
gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami wspþŇycia spoþecznego. Takie
dziaþanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uwaŇane za wykonywanie prawa i nie
korzysta z ochrony.
Art. 6. CiħŇar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, ktra z faktu tego wywodzi skutki
prawne.
Art. 7. JeŇeli ustawa uzaleŇnia skutki prawne od dobrej lub zþej wiary, domniemywa siħ
istnienie dobrej wiary.
Art. 8. £ 1. (5) KaŇdy czþowiek od chwili urodzenia ma zdolnoĻę prawnĢ.
£ 2. (6) (skreĻlony).
Art. 9. W razie urodzenia siħ dziecka domniemywa siħ, Ňe przyszþo ono na Ļwiat Ňywe.
Art. 10. £ 1. Peþnoletnim jest, kto ukoıczyþ lat osiemnaĻcie.
£ 2. Przez zawarcie maþŇeıstwa maþoletni uzyskuje peþnoletnoĻę. Nie traci jej w razie
uniewaŇnienia maþŇeıstwa.
Art. 11. PeþnĢ zdolnoĻę do czynnoĻci prawnych nabywa siħ z chwilĢ uzyskania peþnoletnoĻci.
Art. 12. Nie majĢ zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych osoby, ktre nie ukoıczyþy lat trzynastu,
oraz osoby ubezwþasnowolnione caþkowicie.
Art. 13. £ 1. Osoba, ktra ukoıczyþa lat trzynaĻcie, moŇe byę ubezwþasnowolniona caþkowicie,
jeŇeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysþowego albo innego rodzaju zaburzeı
psychicznych, w szczeglnoĻci pijaıstwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierowaę swym
postħpowaniem.
£ 2. Dla ubezwþasnowolnionego caþkowicie ustanawia siħ opiekħ, chyba Ňe pozostaje on
jeszcze pod wþadzĢ rodzicielskĢ.
Art. 14. £ 1. CzynnoĻę prawna dokonana przez osobħ, ktra nie ma zdolnoĻci do czynnoĻci
prawnych, jest niewaŇna.
£ 2. JednakŇe gdy osoba niezdolna do czynnoĻci prawnych zawarþa umowħ naleŇĢcĢ do
umw powszechnie zawieranych w drobnych bieŇĢcych sprawach Ňycia codziennego, umowa
taka staje siħ waŇna z chwilĢ jej wykonania, chyba Ňe pociĢga za sobĢ raŇĢce pokrzywdzenie
osoby niezdolnej do czynnoĻci prawnych.
Art. 15. OgraniczonĢ zdolnoĻę do czynnoĻci prawnych majĢ maþoletni, ktrzy ukoıczyli lat
trzynaĻcie, oraz osoby ubezwþasnowolnione czħĻciowo.
Art. 16. £ 1. Osoba peþnoletnia moŇe byę ubezwþasnowolniona czħĻciowo z powodu choroby
psychicznej, niedorozwoju umysþowego albo innego rodzaju zaburzeı psychicznych, w
szczeglnoĻci pijaıstwa lub narkomanii, jeŇeli stan tej osoby nie uzasadnia
ubezwþasnowolnienia caþkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw.
£ 2. Dla osoby ubezwþasnowolnionej czħĻciowo ustanawia siħ kuratelħ.
Art. 17. Z zastrzeŇeniem wyjĢtkw w ustawie przewidzianych, do waŇnoĻci czynnoĻci
prawnej, przez ktrĢ osoba ograniczona w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych zaciĢga
zobowiĢzanie lub rozporzĢdza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela
ustawowego.
Art. 18. £ 1. WaŇnoĻę umowy, ktra zostaþa zawarta przez osobħ ograniczonĢ w zdolnoĻci do
czynnoĻci prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zaleŇy od
potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela.
£ 2. Osoba ograniczona w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych moŇe sama potwierdzię umowħ
po uzyskaniu peþnej zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych.
£ 3. Strona, ktra zawarþa umowħ z osobĢ ograniczonĢ w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych,
nie moŇe powoþywaę siħ na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. MoŇe jednak
wyznaczyę temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje siħ
wolna po bezskutecznym upþywie wyznaczonego terminu.
Art. 19. JeŇeli osoba ograniczona w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych dokonaþa sama
jednostronnej czynnoĻci prawnej, do ktrej ustawa wymaga zgody przedstawiciela
ustawowego, czynnoĻę jest niewaŇna.
Art. 20. Osoba ograniczona w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych moŇe bez zgody
przedstawiciela ustawowego zawieraę umowy naleŇĢce do umw powszechnie zawieranych w
drobnych bieŇĢcych sprawach Ňycia codziennego.
Art. 21. Osoba ograniczona w zdolnoĻci do czynnoĻci prawnych moŇe bez zgody
przedstawiciela ustawowego rozporzĢdzaę swoim zarobkiem, chyba Ňe sĢd opiekuıczy z
waŇnych powodw inaczej postanowi.
Art. 22. JeŇeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolnoĻci do czynnoĻci
prawnych oddaþ jej okreĻlone przedmioty majĢtkowe do swobodnego uŇytku, osoba ta
uzyskuje peþnĢ zdolnoĻę w zakresie czynnoĻci prawnych, ktre tych przedmiotw dotyczĢ.
WyjĢtek stanowiĢ czynnoĻci prawne, do ktrych dokonania nie wystarcza wedþug ustawy
zgoda przedstawiciela ustawowego.
Art. 221. (7) Za konsumenta uwaŇa siħ osobħ fizycznĢ dokonujĢcĢ czynnoĻci prawnej
niezwiĢzanej bezpoĻrednio z jej dziaþalnoĻciĢ gospodarczĢ lub zawodowĢ.
Art. 23. Dobra osobiste czþowieka, jak w szczeglnoĻci zdrowie, wolnoĻę, czeĻę, swoboda
sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalnoĻę
mieszkania, twrczoĻę naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostajĢ pod
ochronĢ prawa cywilnego niezaleŇnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
Art. 24. £ 1. (8) Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagroŇone cudzym dziaþaniem, moŇe ŇĢdaę
zaniechania tego dziaþania, chyba Ňe nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia
moŇe on takŇe ŇĢdaę, aŇeby osoba, ktra dopuĻciþa siħ naruszenia, dopeþniþa czynnoĻci
potrzebnych do usuniħcia jego skutkw, w szczeglnoĻci aŇeby zþoŇyþa oĻwiadczenie
odpowiedniej treĻci i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie moŇe
on rwnieŇ ŇĢdaę zadoĻęuczynienia pieniħŇnego lub zapþaty odpowiedniej sumy pieniħŇnej na
wskazany cel spoþeczny.
£ 2. JeŇeli wskutek naruszenia dobra osobistego zostaþa wyrzĢdzona szkoda majĢtkowa,
poszkodowany moŇe ŇĢdaę jej naprawienia na zasadach oglnych.
£ 3. Przepisy powyŇsze nie uchybiajĢ uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w
szczeglnoĻci w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.
ss
Art. 25. Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowoĻę, w ktrej osoba ta przebywa
z zamiarem staþego pobytu.
Art. 26. £ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostajĢcego pod wþadzĢ rodzicielskĢ jest
miejsce zamieszkania rodzicw albo tego z rodzicw, ktremu wyþĢcznie przysþuguje wþadza
rodzicielska lub ktremu zostaþo powierzone wykonywanie wþadzy rodzicielskiej.
£ 2. JeŇeli wþadza rodzicielska przysþuguje na rwni obojgu rodzicom majĢcym osobne
miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodzicw, u ktrego dziecko
stale przebywa. JeŇeli dziecko nie przebywa stale u Ňadnego z rodzicw, jego miejsce
zamieszkania okreĻla sĢd opiekuıczy.
Art. 27. Miejscem zamieszkania osoby pozostajĢcej pod opiekĢ jest miejsce zamieszkania
opiekuna.
Art. 28. MoŇna mieę tylko jedno miejsce zamieszkania.
Art. 29. £ 1. Zaginiony moŇe byę uznany za zmarþego, jeŇeli upþynħþo lat dziesiħę od koıca
roku kalendarzowego, w ktrym wedþug istniejĢcych wiadomoĻci jeszcze Ňyþ; jednakŇe gdyby
w chwili uznania za zmarþego zaginiony ukoıczyþ lat siedemdziesiĢt, wystarcza upþyw lat
piħciu.
£ 2. Uznanie za zmarþego nie moŇe nastĢpię przed koıcem roku kalendarzowego, w ktrym
zaginiony ukoıczyþby lat dwadzieĻcia trzy.
Art. 30. £ 1. Kto zaginĢþ w czasie podrŇy powietrznej lub morskiej w zwiĢzku z katastrofĢ
statku lub okrħtu albo w zwiĢzku z innym szczeglnym zdarzeniem, ten moŇe byę uznany za
zmarþego po upþywie szeĻciu miesiħcy od dnia, w ktrym nastĢpiþa katastrofa albo inne
szczeglne zdarzenie.
£ 2. JeŇeli nie moŇna stwierdzię katastrofy statku lub okrħtu, bieg terminu
szeĻciomiesiħcznego rozpoczyna siħ z upþywem roku od dnia, w ktrym statek lub okrħt miaþ
przybyę do portu przeznaczenia, a jeŇeli nie miaþ portu przeznaczenia - z upþywem lat dwch
od dnia, w ktrym byþa ostatnia o nim wiadomoĻę.
£ 3. Kto zaginĢþ w zwiĢzku z bezpoĻrednim niebezpieczeıstwem dla Ňycia nie przewidzianym
w paragrafach poprzedzajĢcych, ten moŇe byę uznany za zmarþego po upþywie roku od dnia,
w ktrym niebezpieczeıstwo ustaþo albo wedþug okolicznoĻci powinno byþo ustaę.
Art. 31. £ 1. Domniemywa siħ, Ňe zaginiony zmarþ w chwili oznaczonej w orzeczeniu o
uznaniu za zmarþego.
£ 2. Jako chwilħ domniemanej Ļmierci zaginionego oznacza siħ chwilħ, ktra wedþug
okolicznoĻci jest najbardziej prawdopodobna, a w braku wszelkich danych - pierwszy dzieı
terminu, z ktrego upþywem uznanie za zmarþego staþo siħ moŇliwe.
£ 3. JeŇeli w orzeczeniu o uznaniu za zmarþego czas Ļmierci zostaþ oznaczony tylko datĢ dnia,
za chwilħ domniemanej Ļmierci zaginionego uwaŇa siħ koniec tego dnia.
Art. 32. JeŇeli kilka osb utraciþo Ňycie podczas groŇĢcego im wsplnie niebezpieczeıstwa,
domniemywa siħ, Ňe zmarþy jednoczeĻnie.
Art. 33. (9) Osobami prawnymi sĢ Skarb Paıstwa i jednostki organizacyjne, ktrym przepisy
szczeglne przyznajĢ osobowoĻę prawnĢ.
Art. 331. (10) £ 1. Do jednostek organizacyjnych niebħdĢcych osobami prawnymi, ktrym
ustawa przyznaje zdolnoĻę prawnĢ, stosuje siħ odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
£ 2. JeŇeli przepis odrħbny nie stanowi inaczej, za zobowiĢzania jednostki, o ktrej mowa w £
1, odpowiedzialnoĻę subsydiarnĢ ponoszĢ jej czþonkowie; odpowiedzialnoĻę ta powstaje z
chwilĢ, gdy jednostka organizacyjna staþa siħ niewypþacalna.
Art. 34. (11) Skarb Paıstwa jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i
obowiĢzkw, ktre dotyczĢ mienia paıstwowego nie naleŇĢcego do innych paıstwowych
osb prawnych.
Art. 35. Powstanie, ustrj i ustanie osb prawnych okreĻlajĢ wþaĻciwe przepisy; w wypadkach
i w zakresie w przepisach tych przewidzianych organizacjħ i sposb dziaþania osoby prawnej
reguluje takŇe jej statut.
Art. 36. (12) (skreĻlony).
Art. 37. £ 1. (13) Jednostka organizacyjna uzyskuje osobowoĻę prawnĢ z chwilĢ jej wpisu do
wþaĻciwego rejestru, chyba Ňe przepisy szczeglne stanowiĢ inaczej.
£ 2. Rodzaje rejestrw oraz ich organizacjħ i sposb prowadzenia regulujĢ odrħbne przepisy.
Art. 38. Osoba prawna dziaþa przez swoje organy w sposb przewidziany w ustawie i w
opartym na niej statucie.
Art. 39. £ 1. Kto jako organ osoby prawnej zawarþ umowħ w jej imieniu nie bħdĢc jej
organem albo przekraczajĢc zakres umocowania takiego organu, obowiĢzany jest do zwrotu
tego, co otrzymaþ od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, ktrĢ
druga strona poniosþa przez to, Ňe zawarþa umowħ nie wiedzĢc o braku umocowania.
£ 2. Przepis powyŇszy stosuje siħ odpowiednio w wypadku, gdy umowa zostaþa zawarta w
imieniu osoby prawnej, ktra nie istnieje.
Art. 40. (14) £ 1. (15) Skarb Paıstwa nie ponosi odpowiedzialnoĻci za zobowiĢzania
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl