Kabała mistyka żydowska, Magia, Do poczytania

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Artykuł pobrano ze strony
eioba.pl
KABAŁA - Mistyka Żydowska, Chasydzi, Cadycy i Sefiroty
Kabała, sefiroty, aniołowie, chasydzi, cadycy, tańczona modlitwa, czerwona nić Racheli. Pogromy na kabalistach. Ataki i
pogromy nazistów na Kasię Kayah jak i rabina Filipa Berga.
Kabała, sefiroty, aniołowie, chasydzi, cadycy, tańczona modlitwa, czerwona nić Racheli. Kabała
okazja dla zainteresowanych biblijną mistyką żydowską, a także mistyką chrześcijańską,
hezychasmem i może sufizmem do zapoznania się ze wspólnymi podstawami praktyki oraz
korzeniem wiary swoich przodków. Kabalistka Kasia Kayah prześladowana w faszyzującej Polsce
przez nazioli podobnie jak w Rosji prześladowany jest kabalista Rabin Filip Berg i jego uczniowie.
Brunatni nacjonaliści ciągle nienawidzą żydów oraz kabalistów, organizują pogromy i wypędzenia.
Brunatna zaraza zwalczająca kabałę i kabalistów bierze się najpewniej z paranoi religijnej, która
doprowadziła w historii do ludobójczych zbrodni inkwizycji.
KaBaLaH
Mistyka i Ezoteryka
Żydowska
Kasia Kayah i Kabała
Podczas Festiwalu w Sopocie w 2007 roku, a także jakiś czas potem w
programie Szymon Majewski Show dało się zauważyć że
Kayah
, której
prawdziwe nazwisko to
Katarzyna Szczot
ur. 05 listopada 1967 w Białymstoku,
po mężu
Rooijens
ma czerwoną
nitkę Racheli
na lewym nadgarstku. Jest to
wedle bulwarowych mediów i różnych obszczymurków pokroju tygodnika "Świat
i Ludzie" rozpoznawany na całym świecie symbol adeptów i adeptek
studiujących kabałę, który przynosi szczęście w miłości. Wiąże się ją na lewym
nadgarstku, a do kupienia jest w nowojorskim
Centrum Kabały
. Jest ona
owijana wokół grobu pramatki
Racheli w Betlejem
, a potem cięta na kawałki i
sprzedawana wyznawcom judaizmu. Jej zadaniem jest nie pozwolić "złemu" na
czynienie szkód osobie, która ją nosi. Wrogowie Katarzyny
Kayah
są
zaniepokojeni, że za bardzo zaangażowała się w sprawy kabały, ale krytykują
też jej głos, jako że słoń im nadepnął na ucho i przy okazji mózg rozdeptał. W
Polsce z czerwoną nitką kabały pokazywały się m.in.
Maryla Rodowicz, Kora
Jackowska i Otylia Jędrzejczak
. Mediom wygląda na to, że
Kasia Kayah
jest kolejną polską celebrities zafascynowaną kabałą, czyli żydowską mistyką i
duchowością, znaczy też pobożnością. Najsłynniejszą uczennicą kabały jest
Madonna
, która jak podkreślały media na rozwój nowojorskiego Centrum
Kabały wydała już 22 mln dolarów, jako sponsorka. Do związków z kabałą przyznały się otwarcie takie gwiazdy jak:
Demi
Moore, Elizabeth Taylor, Britney Spears
czy
Lindsay Lohan
. Madonna oraz Demi wraz z mężami świętowały w Tel
Awiwie żydowski Nowy Rok. Ortodoksyjni żydzi uznają kabałę za ezoteryczną odmianę judaizmu dlatego jej nie uczą
gojów w odróżnieniu od rabinów postępowych. Rabini kabalistów to według żydów święci i błogosławieni przez Boga za
życia, a w USA mają opinię tępicieli malwersantów, zboczeńców i religijnych oszołomów. Kabała obok scjentologii to nic
innego jak naukowy sposób na szybszy rozwój duchowy i rozwiązanie światowych problemów nękających ludzkość.
Studiowanie kabały jako
filozofii metafizycznej
wymaga posiadania wyższych zdolności intelektualnych i wyższych
funkcji
rozumu
, w tym zdolności do
myślenia abstrakcyjnego
.
Rozum
jak wiadomo jest potrzebny do zrozumienia, a
zdolność myślenia abstrakcyjnego potrzebna jest zarówno filozofom jak i naukowcom do analizy i syntezy tego, co
przekracza zdolność wyobrażania stanowiąc
abstraktum
rzeczy i zjawisk. I tego właśnie brakuje brukowym
obszczymurkom atakującym Kayah za kabalizowanie, a pozującym nawet na jej znajomych.
W polskich czy raczej antypolskich hitleryzmem skażonych mediach rozpoczął się agresywny
atak na Kasię Kayah
, która
mogła czerwoną nitkę ubrać sobie tylko dla szpanu. Kabała która przynosi szczęście została razem z
Kasią Kayah
pomówiona w obrzydliwy sposób, a wobec kabalistów po raz chyba pierwszy na świecie po hitlerowskich Niemczech użyto
wyzwisk typu sekta, pranie mózgu czy wyzysk. Tymczasem to kabaliści prowadzą największe
dzieła charytatywne
na
świecie, a jak widać
elity świata kultury i sztuki
kabałą się zajmują. Polski rasizm i moherowy czy bardziej plugawy
antysemityzm dał znowu o sobie znać, wychodząc jak słoma z butów parszywego polskiego wsiuna, oszołoma i rasisty.
Niektóre osoby podające się za znajomych Kasi czyli Kayah bełkoczą jak pijane szmaty o praniu mózgu i sekciarstwie, a
przecież wiadomo powszechnie, że
sektofobia
to ciężka choroba psychiczna, którą należy leczyć w szpitalu
psychiatrycznym i tam też jest miejsce owych pseudoznajomych. Dlatego postanowiłem trochę napisać na temat kabały i
znakomitych kabalistów, z którymi w swoim czasie miał też związek żyd Albert Einstein, co zaowocowało wielce naukowymi
odkryciami. I to są skutki kabały jakich boją się chyba zapijaczeni ciemniacy z polaczkowatego ciemnogrodu mediów
którym hasło sekta wyprało mózg a antysemityzm pozbawił resztek i tak wątpliwej inteligencji z wcześniejszego
poziomu
kretyna
(IQ < 80 Pkt). Tyle tytułem inspiracji do napisania tego artykułu, ale i refleksji, że
wiedza o sektofobii i paranoi
antysektowej oraz neofobii
jest stanowczo za słabo upowszechniania przez media, które same są chore na głowę i
piszą teksty w stanie
upojenia
lub
przećpania
. A oprócz tego, to czerwona nitka na szczęście zawiązywana jest na
nadgarstku także przez buddystów, hinduistów i kilka innych znamienitych światowych kultur duchowych i religijnych, jak
powszechnie wiadomo. Czerwona nitka to też znak
anorektyczek
, więc Kayah może popierać stowarzyszenie "Pro-ana",
bo na anorektyczkę jak na razie nie wygląda.
Rabin Filip Berg - Nagonki i Pogromy w Rosji
Dobre imię kabalisty Rabina
Filipa Berga
alias Fajwela Grubergera jest od 2007 roku mocno zwalczane przez
faszystowskie tuby propagandowe jak rosyjska "
Niezawisimaja Gazieta
", piórem nazisty
Władimira Kowalczuka
.
"Niezawisimaja Gazieta" to wspólne przedsiewzięcie brunatnych organizacji popieranych przez cerkiewną inkwizycję do
zwalczania żydów i innych wyznań w Rosji. Filip Berg pochodzi z pobożnej i przywiązanej do tradycji nowojorskiej rodziny
żydowskiej. Ponad pół wieku temu, w 1951 roku zakończył egzaminami studia w jesziwie, zyskując prawo do używania
tytułu rabina (nauczyciela). Po studiach udał się do na kilka lat do Izraela, gdzie dowiedział się więcej o średniowiecznej
tradycji kabalistycznej. Członkami szkoły kabalistycznej, mistycyzmu żydowskiego Rabina Berga są dziś setki tysięcy osób,
przede wszystkim w świecie anglojęzycznym, ale także w Rosji czy Izraelu, gdzie ma poparcie ogółu rabinów, z wyjątkiem
nielicznych skrajnych ortodoksów. Kabała jako taka to nurt mistyczny, istniejący niejako "w głębi" ortodoksyjnego
judaizmu od późnej starożytności, częściowo tylko skodyfikowany w równie wieloznacznych, jak wiekowych traktatach,
począwszy od
Księgi Stworzenia
(Sefer ha-Jecira), poprzez Ogród Granatów (Pardes Rimonim), a skończywszy na
słynnej Księdze Blasku (Sefer ha-Zohar). Brunatny rosyjski faszysta
Władimir Kowalczuk
dokonuje bestialskich ataków i
znieważeń tak kabały jak i judaizmu oraz rabina Filipa Berga organizując napastliwe kampanie nienawiści i pogromy w
Rosji, gdzie ilość zwolenników kabały i konwersji na judaizm podwaja się każdego roku. Liczba wyznawców kabalistycznej
ezoteryki rośnie w ciągu roku blisko dwukrotnie i wydaje się to być tendencją ogólnoświatową, czego nie może znieść
brunatna od faszyzmu cerkiew rosyjska oraz związani z jej ideologią
faszyści
pokroju Kowalczuka, którzy miejsce żydów i
kabalistów widzą raczej w syberyjskich łagrach jak za caratu. Rocznie kilka tysięcy osób pochodzenia żydowskiego
opuszcza Rosję, głównie z powodu cerkiewnych i faszystowskich represji oraz nagonek medialnych. Czyż to nie dziwne,
że cerkiew, niby chrześcijańska, a tak bardzo nienawidzi swoich własnych korzeni religijnych? Wróćmy jednak do Kabały
jako mistyki i duchowości oraz głębokiej wiedzy o życiu.
KABAŁA
MISTYCZNA DROGA KU ŚWIATŁU
ה -
kblh
, tradycja) to nurt filozoficzno-religijny o charakterze
ezoterycznym, wywodzący się z judaizmu. Kabaliści wierzą, że posiedli tajemną wiedzę o
wszechmocnym, bożym dziele stwarzania świata oraz roli człowieka w tym dziele. Niektórzy
ב
Kabała
, kabalah, kabbalah (heb. ק
religioznawcy błędnie ograniczają znaczenie słowa Kabała wyłącznie do mistycznych systemów
religijnych powstałych po XII wieku. Normalni specjaliści sądzą, że ten podział jest sztuczny, a fakt
powstania wielu dzieł w XII wieku jedynie jest odrodzeniem żydowskiej mistyki Biblijnej. W ich ujęciu
kabała średniowieczna jest tylko kolejną fazą rozwoju mistycyzmu żydowskiego. Według ich podejścia
lepiej znane historycznie początki Kabały sięgają na pewno I wieku p.e.ch. Sami ortodoksyjni Żydzi
całkowicie zaprzeczają jakoby Kabała kiedykolwiek była inna od współczesnej utrzymując, że jest to
tradycja ustna, przekazywana od wieków, ściślej od czasów Proroka Henocha, a niezbędna do
właściwego zrozumienia Tory - Pięcioksiągu Mojżesza. Co więcej, okazuje się, że pogląd o
pochodzeniu kabały z XII wieku wywodzi się od katolickich uczonych, którzy chcieli w ten sposób
zatuszować fakt, że to mistyka chrześcijańska zaczęła się w tym okresie bujniej rozwijać, biorąc
początki z kabały i sufizmu.
Doktryna Kabały opiera się na objawieniach, których doświadczyli prorocy w dalekiej przeszłości.
Kabaliści uważają, że tylko dzięki znajomości tajemnej wiedzy można odszyfrować te prastare zapiski.
Tym sposobem można poznać ukrytą naturę Stwórcy i przewidzieć jego przyszłe czyny. W interpretacji
świętych tekstów ważną pomocą ma być poszukiwanie przyczyn oraz zrozumienie przykazań Boga,
Elohim JHWH oraz wewnętrznego sensu wydarzeń opisanych w Torze. Rdzeniem Kabały jest system
filozoficzny zakładający stworzenie wszechświata przy pomocy Sefirot oddzielających go od boskiego
ideału. Doktryna ta opisuje zasady dokonywania aktu stworzenia i stanowi podstawę do dedukcji roli
człowieka w zbawianiu świata. W I wieku ery chrześcijańskiej rozpowszechniła się za sprawą migracji
żydów po zniszczeniu Jerozolimy mistyka Merkawy, Kabała Merkawa, w sferze zainteresowań której
pozostawały ekstatyczne kontemplacje boskiego tronu. Mistycy tego nurtu bazowali na biblijnych
wizjach tronu czy też Rydwanu Boga przekazanych przez Proroka Ezechiela. Rozpowszechnienie tej
mistyki w owym czasie nie oznacza jej powstania jak się czasem błędnie sądzi, a jedynie jest to skutek
zamieszkania żydowskich mistyków wśród innych narodów, tak, że wiedza mistyczna zaczyna
przeciekać poza hermetycznie zamkniętą kulturę żydowską i dlatego zaczyna być znana.
Cierpienie Powoduje Rozwój
Cierpienie popycha nas w rozwoju naprzód, to prawda znana wszędzie pod słońcem. Czy czujemy się
przygnębieni, niespełnieni, czy zdezorientowani, wszelkie te nieprzyjemne odczucia pojawiają się po
to, abyśmy zastanowili się nad ich przyczyną i sensem, głębiej wniknęli w naturę istnienia. W naszym
ludzkim świecie, widzimy tylko zewnętrzną skorupę Rzeczywistości. Nie widzimy tego, co kryje się za
przyrodą, społeczeństwem, człowiekiem, czy wszechświatem i nie potrafimy kontrolować żadnej z tych
rzeczy, sił czy istot. Podobnie jak z haftem, w którym połączenia i nici krzyżują wszystkie części obrazu,
który można zobaczyć tylko z przeciwnej strony. Podobnie nie widzimy powiązania pomiędzy
zdarzeniami w naszej rzeczywistości, a widzimy tylko, że „coś nagle się przydarza z niewiadomej
przyczyny”. Jak mogę poznać konsekwencje moich działań, wszystko, co nieoczekiwane
doświadczamy i odczuwamy jako cios i nie rozumiemy, dlaczego to wszystko się wydarza ani skąd
pochodzi. Pytamy: „Gdzie popełniłem błąd?”, „Czym sobie na to zasłużyłem?”, a nawet „Jaki jest sens
tego wszystkiego?” Każdy może interpretować przyczyny swojego cierpienia i cierpienia innych tak, jak
mu pasuje. Lecz każdy zgodzi się, że cierpienie i ból powoduje, że zastanawiamy się nad jego sensem
i przyczyną, która z punktu widzenia kabały jest zawsze jedna i ta sama. Nauka kabały mówi, że jest
tylko jedna przyczyna całego cierpienia – sprawić, byśmy zastanowili się nad jego znaczeniem i
sensem, otworzyli się na to, co jest ukryte. Możemy wtedy wykorzystać te pytania, aby wznieść się z
poziomu naszego ziemskiego istnienia, gdzie przyczyny są ukryte, do wyższego poziomu istnienia,
gdzie przyczyny cierpienia są odkryte. Nauka kabały daje nam możliwość odkrycia, że istnieje źródło
życia – Wyższe Światło, Stwórca – i osiągnięcia połączenia - zlania się z tym źródłem. Te pytania o
źródło cierpienia, o sens cierpienia i sens życia doprowadzają człowieka do kabały - mistyki
pochodzącej z Niebios.
Wielkie Księgi Kabały
Pierwsza z dziś znanych i popularnych księga Kabały, Sefer Jecira (Księga Stworzenia) powstała w III
wieku naszej ery. Następna, Sefer ha-Bafir (Księga Jasności) w XII wieku. Zawiera ona komentarze do
Sefer Jecira. Największą jednak sławę zdobyła Sefer ha-Zohar (Księga Blasku), napisana w XIII wieku
przez kastylijskiego mistyka, Mojżesza z Leon. W księdze tej znajdują się komentarze do Pisma
Świętego, ezoteryczne interpretacje żydowskiego prawa, a także teksty poświęcone fizjonomistyce i
chiromancji. Księgi te należy traktować jako spisanie tradycji ustnie dotąd przekazywanej lub nowe
opracowanie starszych ezoterycznych dzieł mistyki Świętego Proroka Henocha, który jak wiadomo
zostawił po sobie 360 traktatów ezoteryczno-okultystycznych.
Tajemna tradycja
Hebrajskie słowo kabbala oznacza "otrzymanie", "to, co zostało przyjęte" lub "tradycja". Żydowscy
mistycy wybrali to słowo, chcąc podkreślić, że kabała jest nauką wpisaną w przymierze narodu
izraelskiego z Bogiem, z Elohim JHWH, a przekazywaną w sposób tajny, z ust do ust, by tylko wybrani
mogli ją pojąć.
Zgodnie z księgą
Zohar
, ogólnie przyjmowaną jako źródłowy tekst kabalistyczny, studiowanie Torah
podzielone jest na cztery poziomy:
*
Peszat
, proste znaczenie tekstu;
*
Remez
, biblijne przenośnie i alegorie, dosłownie "gwoździe";
*
Derasz
, np. midrash, rabinistyczne pisma egzegetyczne;
*
Sod
, który jest dzidziną mistyczną, kabbalah, tajemne wewnętrzne zanczenia Torah.
Kabała jest rozważana przez swoich zwolenników jako niezbędna część studiowania Torah - nauki
boskiego prawa Elohim Boga, poznania tajemnic Bożych.
Kabałą zainteresowałem się w pierwszej połowie lat siedemdziesiątych (1973-1974), w tym samym
mniej więcej czasie, kiedy w moje życie wkroczył na chwilkę tarot, a także astrologia w jej głębszym, bo
ezoterycznym wydaniu. Wszystkie przeczytane przeze mnie na te tematy książki i traktaty, szczególnie z
okresu międzywojejnnego były zarazem książkami trochę kabalistycznymi i magicznymi. Słowo
„kabała” bywa zazwyczaj rozumiane jako „ezoteryczny przekaz”, chociaż najczęściej jest wykładane
jako tradycja, oczywiście metafizyczna. Kabaliści czyli mistycy żydowscy uważają, że kabała stanowiła
komplementarną, wewnętrzną część objawienia danego Mojżeszowi (Mose) przez
Elohim
Boga na
górze Synaj. Oba przekazy, zewnętrzny i wewnętrzny znalazły odbicie w Torah, w mojżeszowym
Pięcioksięgu, a szerzej - w całej Biblii, mowa oczywiście o Starym Testamencie, interpretowanej przez
żydowskich kabalistów dwojako: egzoterycznie i ezoterycznie. Egzoteryczna, zewnętrzna interpretacja
obejmuje trzy poziomy egzegezy Pisma Świętego. Poziom pierwszy znany jako literalny polega na
dosłownym rozumieniu jakiegoś fragmentu - na przykład historii walki Jakuba z Bogiem zwieńczonego
nadaniem patriarsze imienia Izrael (Genesis, 32, 22 i dalsze), którą to opowieść traktuje się jako relację
o rzeczywistym zdarzeniu. Sposób drugi znany jako
alegoryczny
i sposób trzeci określany jako
symboliczny
pozwalają wyjść poza dosłowność i doszukiwać się w tym tekście czegoś więcej –
jakiegoś moralnego przesłania lub symbolu zmagań człowieka z mocą uobecniającego się w jego
życiu Boga,
Elohim
JHWH.
Interpretacja ezoteryczna (kabalistyczna) sięga znacznie głębiej, a jej wiodącą metodą jest
gematria
–
odnajdywanie i kojarzenie słów lub całych fraz Biblii, których litery posiadają tę samą wartość liczbową.
Dzięki gematrii dowiadujemy się, że suma liczbowych wartości liter obozu Manachaim, w którym Jakub
walczył z Bożym Aniołem, ma tę samą wartość liczbową co drugie wedle żydowskiego systemu, czyli
wedle Biblii przykazanie Dekalogu: „Nie będziesz miał innych bogów obok mnie”. Zważywszy, że
Jakub pracował u Labana, czciciela bożków, sprawa staje się zatem jasna. Historia walki Jakuba
ukazuje go jako człowieka, który uciekając przed mocami labanowych bóstw nie tylko przeciwstawia im
siłę drugiego przykazania, ale i również sam musi zmierzyć się ze swoją skłonnością do
bałwochwalstwa, by doznać duchowej przemiany i zawrzeć Przymierze z Bogiem. Ezoteryczne metody
Kabały nie naruszają tedy egzoterycznego pojmowania Biblii, a przeciwnie, dopełniają i wzbogacają
jej egzegezę o nowe, ukryte treści. Niewłaściwie stosowane mogą jednakże powieść kabalistę na
manowce iluzji. Kabalistyczna
legenda o czterech kabalistach
, którzy dotarli przed tron Elohim Boga i
tylko jeden z nich powrócił cało z tej wyprawy, pozostali zaś przepłacili ją śmiercią, szaleństwem
(opętaniem) i herezją, jest tego prawidła doskonałą ilustracją. Zresztą opowieść ta znana jest szeroko
w różnych tradycjach duchowych na Wschodzie, nie tylko w mistyce żydowskiej. Sama znajomość nauk
kabały i jej metod praktyki nie wystarcza, bo bez duchowego mistrza większość się zgubi lub zatraci w
swej własnej podróży. Uczulał nas na to w swych wykładach już Andrzej Wesołowski, mistyk z
Warszawy. Potrzebne jest coś więcej, zespół duchowych norm jakich kabalista winien się trzymać i
konsultować z mistrzem. Norm osadzonych w duchu i literze Tory, których kwintesencję zawiera
Dekalog, odczytywany także na poziomach ezoterycznych, wewnętrznych. Przypowieść ta uświadamia
zarazem, że choć kabała wytycza drogę człowieka ku Bogu, ku
Elohim JHWH
, to idąc nią nie zawsze
osiągamy zamierzony cel, gdyż istnieją rozmaite jej wersje i odmiany, a także pułapki i manowce w
które można popaść.
Najważniejszą oczywiście jest Kabała żydowska, „matka” wszystkich kabał, muzułmańskiego sufizmu i
chrześcijańskiej mistyki. Dzieli się ona na trzy, główne nurty. Nurt pierwszy to
kabała magiczna
, gdzie
jej najbardziej znanym i najwybitniejszym przedstawicielem był, żyjący w XIII wieku, Abraham Abulafia.
Nurt drugi formuje
kabała teozoficzna
. Rozgałęzia się ona na kilka odmian, z których do
najważniejszych zalicza się kabałę luriańską, gdzie nazwa pochodzi od szesnastowiecznego kabalisty
Izaaka Luria. Koncentruje się ona na zgłębianiu istoty Stwórcy oraz roli czynu człowieka w restytucji
dawnego porządku wszechświata naruszonego w skutek kosmicznej katastrofy, strącenia
zbuntowanych aniołów i grzechu nieposłuszeństwa Adama. Do trzeciego nurtu należy
kabała
mistyczna
reprezentowana przez średniowiecznych
chasidim
(„pobożnych”), a następnie przez
osiemnasto i dziewiętnastowiecznych chasydów ze szkoły polskiej. Jest to kabała ukierunkowująca
człowieka na zawiązanie osobistego kontaktu z Elohim Bogiem poprzez
micwot
(właściwe uczynki)
oraz modlitwę, dzięki której „przylega” on do Boga, do Elohim JHWH, i z Nim „chadza”. Obok kabały
żydowskiej istnieje jeszcze, ukształtowana w średniowieczu w środowiskach chrześcijańskich
mistyków,
kabała okultystyczna
sprzężona doktrynalnie z hermetyzmem, alchemią i astrologią. Idee
tej kabały legły u podstaw odrodzenia dziewiętnastowiecznego okultyzmu, a wcześniej sekretnych
nauk różokrzyżowców i masonów. Jej magiczna odmiana opierała się na kabalistycznej i alchemicznej
teurgii. Natomiast uformowany pod koniec XVI wieku i zrzeszający ludzi zafascynowanych duchową
alchemią teozoficzny ruch różokrzyża, dokonał fuzji kabalistycznych idei z naukami chrześcijańskiej i
hermetycznej gnozy.
Co do tego, że tarot wywodzi się z kabały okultystycznej nigdy nie było żadnych wątpliwości, chociaż
autentyczny system opierał się na kartach z literamii alfabetu hebrajskiego, których jest 22, a
rozkładanie których było też pisaniem po hebrajsku. Patrząc na Elohim Boga i świat przez pryzmat
nauk starożytnych gnostyków, mistyków średniowiecza, kabalistów, różokrzyżowców i hermetyków
okresu Renesansu i Oświecenia oraz żyjących na przełomie XIX i XX wieku spadkobierców
różokrzyżowego dziedzictwa: okultystów, masonów, teozofów i antropozofów, czuję się dumny, że
kontynuuję ich dzieło; że jestem ogniwem łańcucha ezoterycznego przekazu, o którym Eliphas Levi
powiadał, iż „zaczyna się od Hermesa i
Henoch
a, a nie kończy nigdzie”. Z drugiej jednak strony przez
długie lata pozostawałem również pod silnym wpływem kabały luriańskiej, której teozoficzna doktryna
czynu tikkun oraz aktu cim-cum pobudza moja wyobraźnię i pasuje do magicznej wizji świata, w której
człowiek i Elohim Bóg stają się dla siebie partnerami i współkreatorami nowego, odzwierciedlającego
pradawną harmonię, porządku wszechświata.
Od tamtej pory minęło dwadzieścia pięć lat, w moim życiu wiele się zmieniło i znacznie bliżej jest mi
dziś do wyrosłej na gruncie teszuwa, nawrócenia, powrotu do Elohim Boga, mistycznej kabały
nadreńskich chasidim oraz osiemnastowiecznych chasydów, niż do kabalistycznych dywagacji takich
okultystów jak Eliphas Levi, MacGregor Mathers, czy Artur Edward Waite. Przyczyna takiego stanu
rzeczy jest prosta. Zbyt dobrze poznałem satanizmy typu tarot Suligi, by żywić wobec niego
jakiekolwiek złudzenia. Kabałę można wykorzystywać do rozmaitych praktyk, także całkowicie
sprzecznych z duchem kabały, która - jeśli faktycznie jest kabałą - musi pozostać w ścisłym związku z
Torą oraz jej jądrem: Dekalogiem. Mistyka, kabała, jest jak nóż, który może służyć dobroczynnie do
krojenia chleba jak i do zadawania ran, a nawet śmierci i to od człowieka zależy do czego go
wykorzysta. Z drugiej strony trzeba wyraźnie powiedzieć, że nie istnieje jakaś jedna, obowiązująca i
jedynie słuszna nauka kabały. Można raczej mówic o aspektach kabały w naukach Izaaka Lurii,
Abulafii, Bal Szem Towa, Raw Mosze Chajima Luzzatto, Jechiela Bar-Lewa czy Rab Zalmana
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl