Kant, Religioznawstwo, Rok III, III rok, Filozofia religii, Cwiczenia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
O służbie bożej.
Religia subiektywnie jest poznaniem wszystkich naszych obowiązków jako przykazań bożych.
• Religia objawiona – muszę wiedzieć, że coś jest przykazaniem bożym, by stało się to moim
obowiązkiem;
Religia naturalna – najpierw muszę wiedzieć, że coś jest obowiązkiem, by uznać to za przykazanie
boże. Wierny jest racjonalny w sprawach wiary w tym przypadku.
Naturalista – odmawia rzeczywistości wszelkiemu objawieniu.
Czysty racjonalista – uznaje objawienie, jednak nie uznaje go za konieczne do przyjęcia religii.
Supranaturalista – wiara w objawienie jest konieczna.
Racjonalista nigdy nie będzie wyrokował jak naturalista, gdyż rozum nie ma dostępu do objawienia.
Religia naturalna #2 – taka do której, jeżeli już istnieje, może przekonać się każdy dzięki własnemu
rozumowi.
Religia uczona – można do niej przekonać tylko za pośrednictwem uczoności.
Religia naturalna, powszechna może być jednocześnie objawiona na początku. Jest to religia
obiektywnie naturalna, lecz subiektywnei objawiona.
Religia tylko objawiona musi wymagać stałych objawień potweirdzających i przypominających.
Rel objawiona musi posiadać cząstkę rel naturalnej, gdyż tylko przez rozum objawienie możę
zostać pomyślane jako pojęcie.
Religia naturalna jako etyka związana z pojęciem tego, co może urzeczywistnić jej ostateczny cel i
odniesiona do trwania człowieka, które odpowiada całemu temu celowi, jest czystym praktycznym
pojęciem rozumowym.
Jest możliwa do przyjęcia przez wszystkich ludzi.
Jest uniwersalna.
Nie powołuje ona jeszcze kościoła, potrzebni są tu nauczyciele.
Niezbędny jest autorytet który zespoli wszystkich w widzialnym kościele.
JCH jako fundator pierwszego kościoła.
Prawdziwy kościół dba o moralność.
Nauki JCH:
• moralne usposobienie serca;
• grzechy w myślach na równi z grzesznymi czynami;
• świętość jako cel;
• niesprawiedliwość odkupiona poprzez zadośćuczynienie;
• był on interpretatorem Prawa żydowskiego z perspektywy religii czystego rozumu;
• czynić dobrze ze względu na obowiązek, nie zaś za zapłatę w postaci zbawienia;
 Objawienie jako święte dobro powierzone pieczy uczonych.
Wiara – przyjęcie dogmatów danej religii.
Wiara chrześcijańska jako czysta wiara rozumu z jednej strony i wiara objawiona z drugiej.
Pierwsza to wiara przyjmowana w sposób wolny, druga jest wiarą nakazaną.
Chrześcijaństwo nie jest wiarą wolną, gdyż wymaga posłuszeństwa nieuczonych.
Wiara chrześcijańska wymaga uznania powszechnego rozumu ludzkiego.
Gdy wiara objawiona kroczy przed religią jest to pseudosłużba.
Objawienie objaśnia prawdy religijne laikom, jest ku temu środkiem.
Absolutna wiara w dogmat przekreśla moralne podstawy działania.
Dogmaty i tradycja niezbędne gdy religii szukamy poza nami, a nie w nas.
O pseudosłużbie
Prawdziwa religia zawiera prawa objawione przez czysty rozum.
Brak powszechności i ograniczenie religii do jednego narodu jest pseudosłużbą.
Niebiezpieczeństwo antropomorfizmu w tworzeniu obrazu Boga.
Służba nie mająca moralnych determinant jest pseudosłużbą.
Wszystko poza dobrym trybem życia, o czym człowiek sądzi, że może to jeszcze uczynić, aby
przypodobać się Bogu, jest czystym urojeniem religijnym i pseudosłużba.
Jedyną ofiarą powinno być moralne usposobienie.
Marzycielstwo i zabobon prowadzą do moralnej śmierci rozumu, bez którego nie może być żadnej
religii.
Ustanowione dogmaty są czymś czasowym, co może zostać usunięte, natomiast stały i niezbędny w
religii musi być element moralny.
Potępienie bałwochwalstwa jako formy zjednania sobie Boga.
Kler stanowi wewnętrzną strukturę kościoła gdy rządzi w nim bałwochwalstwo.
Powszechność zobowiązania ludzi wobec prawa moralnego. Odkrywamy to dzięki poznaniu
rozumowemu.
Bóg jako moralny prawodwaca.
Wyznawca czystej wiary może przyjąć wiarę historyczną, o ile jest ona korzystna dla dobrego trybu
życia.
Dwa aspekty pobożności – strach przed bogiem i wykonywanie jego obowiązków poddańczo, lub
wolny wybór spełniania obowiązków z miłości do boga.
Nauka cnoty istnieje nawet bez pojęcia Boga.
Pojęcie cnoty znajduje się nierozwinięte w duszy człowieka.
Pobożność nie jest surogatem cnoty, jest jej dopełnieniem.
Sumienie nie potrzebuje kierownika, wystarczy je mieć.
Sumienie jest świadomością która sama w sobie jest obowiązkiem.
Nie należy niczego podejmować ryzykując, że może być niesprawiedliwe.
Sumienie jest rozumem oceniającym samego siebie.
-relacja rozum – wiara
-natura jako kategorie materialne rzeczy zmysłowe i prawa natury, w świecie zjawiskowych,
naturalnym nie ma prawa moralnego, nie jest on podporządkowany bogu, jakiejś transcendencji
-świat naturalny jest światem zamkniętym
-jak pogodzić świat natury z prawem moralnym? Człowiek wychodzi poza świat natury przez co
tworzy sobie idee boga, duszy, religii, przez to dociera di świata rzeczy samych w sobie,
-na poziomie czystego rozumu odnajduje prawa moralne, czysty rozum jest tworem idealnym, w
świecie praktycznym człowiek posługuje się rozumiem praktycznym
-celem każdej religii jest poszukiwanie istoty człowieczeństwa, przez to religia może pomóc dojść do
prawa moralnego
-czysty rozum jest w stanie sam określić to co jest dobre a co złe, czysty roz. zawsze wybierze dobro,
-człowiek na poziomie rozumu jest w stanie określić sam siebie
-imperatyw kategoryczny – obowiązek, prawo moralne które w szerszej perspektywie może się stać
powszechnie obowiązujące
-prawo moralne nie jest jednostkowe, zakłada szerszy punkt dojścia, uznaje człowieka za istotę
rozumną i cel sam w sobie,
-idea boga jest człowiekowi niepotrzebna na poziomie moralności
-czy w świecie prawa moralnego odkrytego przez rozum jest potrzebny bóg? Na poziomie świata
naturalnego pytanie o boga jest niezasadne
-religia wynika bezpośrednio z rozumu
-rel. objawiona jest płytka, ogranicza wolność człowieka jako istoty rozumnej
-Jezus jest nauczycielem przez swój imperatyw kategoryczny, dowartościował ideę ludzkiej
rozumności, dowartościował człowieka
-człowiek skupił się rytuałach przez co odszedł od pierwotnej idei chrześcijaństwa
-łaska jest formą ogłupienia, poznanie nie może wypływać z łaski, rozum jest ostateczną instancją
poznawania prawd rozumowych.
-kler to pseudonauczyciele
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl