Kirysek spiżowy (Corydoras aeneus)(1), AKWARIUM

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kirysek spiżowy
Opis
Kirysek spiżowy – Corydoras aeneus. Kirysek spiżowy jest rybą cenioną przez akwarystów
od wielu lat. Osobnik dorosły jest brązawo-żółtawy, z dosyć dużą czarniawą plamą
obejmującą środkowy pas boku. Plama ta połyskuje zielono, a miejscami złoto. Jest to
gatunek stadny o bardzo łagodnym usposobieniu. Bardzo dobrze czuje się w akwarium
wielogatunkowym. Spełnia również bardzo pożyteczną role, ponieważ wyjada resztki
pokarmu z dna akwarium. Specyficzną cechą kiryska spiżowego jest ,, mruganie’’ do
hodowcy, jednakże ze względu na brak powiek mruganie z punktu widzenia biologii jest
niemożliwe. Kiryski ruszają gałką oczną , żeby oczyścić ją z osadu, dlatego możemy odnieść
wrażenie jakby mrugały. Bardzo dobrze nadaje się dla początkujących akwarystów. W
naturze występuje kilka barwnych odmian takich jak: pomarańczowa i złotomiedziana.
Samica jest większa i posiada promienie na płetwach piersiowych. Kirysek spiżowy
większość czasu spędza na dnie akwarium. Zajmuje się głównie przesiewaniem podłoża w
poszukiwaniu drobnych bezkręgowców, tak jak czyni to w naturalnym środowisku. Ze
względu na to że posiada dodatkowe oddychanie jelitowe często podpływa pod powierzchnię,
aby zaczerpnąć powietrza.
Rodzina
Kiryskowate
Pochodzenie
W małych i najmniejszych rzekach i strumieniach w Argentynie Wenezueli oraz Trynidadzie.
Długość
Około 6 cm
Odżywianie
Pokarmy suche i żywe, opadające na dno. Możliwie urozmaicona dieta umożliwia utrzymać
dobrą kondycję oraz piękne zielonkawo-brązowe barwy. Pokarm pobiera niemal wyłącznie z
dna zbiornika.
Temperatura
Od 18 do 24 C.
Warunki hodowlane
Bardzo dobrze czuje się w towarzystwie innych kirysków. Lepiej jest hodować większą liczbę
samców niż samic. Podłoże powinno być drobnoziarniste, ponieważ w nim szuka pokarmu.
Żwir nie powinien mieć ostrych krawędzi, aby ryba się nie skaleczyła. Kiryski potrzebują
licznych kryjówek. Akwarium gęsto obsadzone roślinami z wolna przestrzenią do pływania.
Tolerują różne parametry wody, ale nie może to być woda zbyt kwaśna. Powinien mieć
zapewniony wolny dostęp do powierzchni wody, ponieważ oddycha przez jelito.
Rozmnażanie
W okresie tarła temperatura powinna wynosić około 26 C. Jaja najczęściej składane są o
zmierzchu. Samica dotyka odbyt samca w celu połknięcia nasienia. Następnie wydala je
nienaruszone na własne płetwy odbytowe. Zapłodnioną ikrę przykleja do roślin lub innych
elementów. Młode wylęgają się po około 5 dniach. W początkowym okresie młode kiryski
karmimy larwami solowca i rurecznikami, natomiast później większym pokarmem. Młode
rosną stosunkowo szybko.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl