Kde, Podręczniki Linux

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Możliwości konfiguracyjne KDE
Spis treści
1.
Instalacja
RPM (RedHat, SuSE, Caldera)
DEB (Debian)
Inne dystrybucje
Zmiany w pliku konfiguracyjnym
Uruchamianie KDE
3.
Wygląd KDE
Najciekawsze i najprzydatniejsze programy KDE
Dodawanie skrótów do K-Menu i Panelu
4.
KDE Control Center
Co to jest?
Uruchamianie KDE Contrl Center
Działanie i wygląd
Moduły
5.
Skróty klawiaturowe
2.
Co to jest KDE?
1. Co to jest KDE?
KDE (K Desktop Environment)
jest potężnym graficznym środowiskiem
przeznaczonym dla stacji roboczych UNIX. Łączy w sobie prostotę
użytkowania, funkcjonalność oraz bardzo dobry graficzny design z zaletami
systemu operacyjnego UNIX.
KDE jest "nakładką" na X-Windows, wobec czego nie może działać na
komputerze bez X-Windows. KDE zwiększa wygodę obsługi oraz
funkcjonalność X'ów. Ceną jaką przyjdzie za to zapłacić jest większe
zapotrzebowanie systemu na zasoby komputera.
Instalacja KDE nie oznacza rozstania się z UNIX'ową linią poleceń. Pod KDE
(jak również pod samymi X'ami) można uruchomić Konsolę.
Wśród użytkowników Linuxa KDE zdobył miano niekwestionowanego lidera
poprzez oferowanie wielu przydatnych, ciekawych i nowatorskich rozwiązań:
polonizacja systemu dzięki której początkujący użytkownicy nie powinni
się czuć zagubieni, a doświadczeni docenią komfort korzystania z aplikacji
w ojczystym języku,
olbrzymia ilość dołączonych programów poczynając od gier, programów
graficznych, internetowych, a kończąc na zaawansowanych
mechanizmach administracji systemem,
darmowość i możliwość modyfikacji poszczególnych aplikacji gdyż jest on
również dostępny kod źródłowy środowiska i programów dołączonych,
technika przeciągnij - upuść znana z systemów windowsowych pozwala
na dowolne i szybkie kopiowanie i przenoszenie, a także na tworzenie
linków symbolicznych - odnośników,
wirtualne pulpity i możliwość przypięcia okna (aplikacji) przez co jest ona
widoczna na każdym z nich,
technika Network Transparent Access umożliwia otwieranie dokumentów
graficznych znajdujących się na odległym serwerze,
dowolna konfiguracja wyglądu menedżera - można ustawić wszystko
poczynając od czcionek, poprzez wygląd okienek, pasków przesuwu itp.
Można korzystać też z gotowych tematów, które upodobnią nasze KDE do
wyglądu znanego z Maców, Windowsów.
montowanie i odmontowywanie urządzeń (cdromy, dyskietki) za pomocą
kliknięcia na odpowiednią ikonę,
sesje umożliwiające zapamiętanie ustawień użytkownika, które mieliśmy
przed wylogowanem się (ustawnienia ikon, pozycje okien na pulpicie i ich
wygląd).
2. Instalacja KDE
Wymagania
system operacyjny UNIX (kompatybilny z POSIX), np. Linux, FreeBSD,
Solaris, HP-UX czy MkLinux
50MB wolnego miejsca na partycji, gdzie będzie umieszczony katalog
/opt/kde
działający serwer X11
biblioteki qt w wersji 2.2 lub wyższej
UWAGA! przed upgradem KDE należy wykonać backup poprzedniej wersji:
cd /opt/kde
tar cfvz ~/KDE-old-version-backup.tar.gz
RPM'y dla RedHat, SuSE i Caldera
Używanie RPM'ów jest najprostszym sposobem zainstalowania KDE.
Wystarczy sciągnąć pliki .rpm np. z adresu: sunsite.unc.edu lub
ftp.redhat.com. Pliki konieczne do działania KDE to kdesupport, kdelibs oraz
kdebase.
Aby zainstalować RPM'y należy wpisać (uwaga na kolejność):
rpm -i kdesupport.arch.rpm
rpm -i kdelibs.arch.rpm
rpm -i kdebase.arch.rpm
W razie upgrade'u zamiast opcji -i należy wpisać -Uvh.
DEB'y dla Debiana
Na początku trzeba powiedzieć systemowi, gdzie może znaleźć pakiety dla
KDE. Spis lokacji dla pakietów Debiana przechowywany jest na dysku twardym
w katalogu /etc/apt/sources.list. Do tego pliku należy dopisać następującą
linię:
Następnie trzeba uaktualnić lokalną bazę pakietów, żeby system wiedział że są
dostępne nowe pakiety. Wystarczy wpisać komendę:
apt -get update
W końcu, trzeba zainstalować podstawowe komponenty KDE pisząc
apt -get install kdebase
Aby zainstalować inne pakiety KDE należy wpisać:
apt-get install task-kdenetwork
apt-get install task-kdeadmin
apt-get install task-kdetoys
apt-get install task-kdeutils
apt-get install task-kdemultimedia
apt-get install task-kdegraphics
apt-get install task-kdepim
apt-get install task-kdegames
apt-get install task-koffice
apt-get install kdebase-docs
apt-get install kdm
Można też zainstalować wybraną wersję językową pisząc:
apt -get install
kde -i18n-xx
gdzie za xx trzeba wpisać kod kraju (w przypadku Polski będzie to pl).
Używanie TGZ do instalacji na większości
pozostałych stystemów
Dla dystrybucji nie obsługujących RPM'ów i DEB'ów, oraz dla nie-Linuxów,
KDE trzeba skompilować na własną rękę. Aby to zrobić trzeba mieć
zainstalowane:
kompilator języka C
kompilator języka C++
narzędzie make
Qt wersja rozwojowa 2.2 lub wyższa
wersja rozwojowa X11
Zmiany w plikach konfiguracyjnych
Po zainstalowaniu KDE należy dodać do pliku /etc/profile te 2 linie:
export PATH=$PATH:/opt/kde/bin
export KDEDIR=/opt/kde
Następnie, należy zedytować plik .xinitrc w katalogu domowym zastępując w
nim wywołanie "starego" menedżera okien na startkde.
Uruchomienie KDE
Aby uruchomić KDE należy wpisać którąś z komend:
startx
startkde
init 5
3. Wygląd KDE
Po wpisaniu startx naszym oczom ukazuje się szary kratkowany ekran z
kursorem w kształcie kopniętego krzyża. Po chwili (w zależności od szybkości
naszego sprzętu) pokazuje się pulpit z ikonami i dwoma paskami - jednym na
górze odpowiedzialnym za dokowanie aplikacji i szerszym dolnym gdzie
znajduje się dostęp do menu, do najczęściej używanych programów i
wirtualnych pulpitów. Także na tym pasku znajduję się zegar i ikona
pozwalająca na zmianę ustawień ekranu. Jeśli połączymy się z internetem za
pomocą kppp pojawią się diody sygnalizujące wykorzystanie modemu.
Menu KDE jest uporządkowane tematycznie. Wszystko można znaleźć w
odpowiednich podmenu np. Gry, Internet. Dostępny jest również nawigator
dyskowy, za pomocą którego mamy dostęp do ostatnio używanych programów
i katalogów na dysku.
Najciekawsze i najprzydatniejsze programy KDE
KFM
- menedżer plików pozwalający na ich kopiowanie, przenoszenie,
usuwanie, tworzenie linków symbolicznych oraz zmienianie ich właścicieli i
grup. Pliki i foldery możemy wyświetlać jako ikony lub tekst z mniejszą bądź
większą ilością informacji. Kfm pozwala też na wyświetlanie ukrytych plików (z
kropką na początku) oraz stron internetowych. Jeśli w danym folderze znajduje
się plik index.html to właśnie on zostanie wyświetlony gdy wpiszemy adres
tego folderu. Bardzo przydatne okazuje się też drzewo folderów oraz możliwość
wyświetlania miniaturek plików graficznych, bez potrzeby ich otwierania! Kfm
możemy uruchomić w trybie Super User co pozwoli nam na dostęp do całego
systemu plikowego jeśli jesteśmy zalogowani jako zwykły użytkownik (zresztą
tak powinno być!)
KMail
(Klient E-mail) - zgodny ze wszystkimi standardami program do
wysyłania i odbierania poczty. Znakomity dla początkujących gdyż zawiera
wszystkie niezbędne opcje, oraz najprzydatniejsze funkcje m.in. wstawianie
sygnaturki czy tekstu gdy odpowiadamy nadawcy. Posiada też własną książkę
adresową, a listy mogą być szyfrowane za pomocą PGP.
Kppp
- jeśli chcesz się szybko i bezboleśnie połączyć z dostawcą usług
internetowych (np. TPSA) możesz skorzystać z tego programu. Pozwala na
ustawienie głośności modemu, na oglądanie wykresu przepustowości łącza i
większości znanych opcji znanych z windowsowego dial-up`u. Ciekawostką
może być fakt, że w wersji 1.6.22 Kppp zlicza nam koszty surfowania także dla
Netii zgodnie z wybraną taryfą - Niebieską lub Zieloną! Logi z połączeń
możemy przeglądać za pomocą wbudowanej przeglądarki.
KOrganizer
(Terminarz) - rozbudowany program do zarządzania informacją
osobistą. Umożliwia ustalanie harmonogramu dnia oraz planowanie zadań,
które mamy wykonać.
KSnapshop
(Zrzut ekranu) - jest to prosty, ale efektywny program
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • klobuckfatima.xlx.pl